Nice Shirt.

In een apocalyptische wereld waarin een schimmel het grootste deel van de mensheid heeft overgenomen, moet de 56-jarige Joel het 14-jarig meisje Ellie naar het westen van de VS brengen. Of ‘vervoeren’, zoals hij zegt: hij ziet haar als cargo. Ellie is besmet met, maar blijkt immuun voor de parasitaire schimmel (als enige in de wereld) en alle hoop op een geneesmiddel is op haar gevestigd. Waanzinnig mooi gemaakte serie. En doodeng. Vergelijkbaar met Stranger Things qua jumpscares, maar het zijn niet de monsters die The Last Of Us zo eng maken, het zijn de mensen. Het zijn altijd de mensen. (HBO Max, 143-80 min.) Trailer Klik op de foto/titel voor een wat langer kort stukje.

Zo’n serie waarbij ik mezelf op rantsoen zette omdat ik het verhaal en de personages zo lang mogelijk bij me wilde houden. The White Lotus volgt een week lang een groep vakantiegangers in een luxe resort (in seizoen 1 op een eiland in Hawaii, in seizoen 2 op Sicilië). Beide seizoenen beginnen met een dode, zonder dat je weet wie of waarom of hoe. Dit maakt elke interactie, elke ruzie, elke flinter van ergernis potentieel explosief. Je weet als kijker niet wie je kunt vertrouwen, en trouwens, de personages zelf weten het ook niet, en meer dan eens moet je je mening over een personage dat je leuk of irritant vindt, herzien. De onderlinge dynamiek tussen de personages en de enorme gelaagdheid van de verhaallijnen zorgen voor een serie die voelt als een film (twee films) die je over een jaar nog eens kunt kijken, om dan compleet andere dingen te ontdekken. The White Lotus opent doorlopend de beerputten van mensen die, ondanks alles, blijven beweren dat their shit don’t stink. Meesterlijk. (HBO Max, 50-60 min.) Trailer PS Je kunt de seizoenen los van elkaar zien. Pas op met opzoeken van info over deze serie want de spoilers vliegen je om de oren.