Engelstalige podcast, seizoen 2 van Missing & Murdered, 10 afleveringen, 29-55 minuten per aflevering.“De beste podcast die ik ooit heb gehoord”, las ik in een review. Ik gaf het na zes afleveringen op. Finding Cleo gaat over Cleopatra, een meisje oorspronkelijk uit een Cree-familie in Saskatchewan (Canada), dat in 1974 geadopteerd werd door een wit gezin in de Verenigde Staten. Haar biologische familie weet alleen dat Cleo, toen ze op 13-jarige leeftijd aan het liften was, werd verkracht en vermoord. Niemand weet waar haar graf is en of het klopt dat ze probeerde terug te keren naar haar gemeenschap, zoals het gerucht gaat. Onderzoeksjournalist Connie Walker, zelf ook Cree, gaat op zoek naar antwoorden.
Ik had weleens gehoord over de sixties scoop en de gedwongen adopties die de assimilatie van de inheemse bevolking moesten vergemakkelijken, maar dat is het dan ook: ‘weleens gehoord over’. Dat maakte deze podcast in eerste instantie interessanter dan de zoveelste true crime, een genre dat lijkt te bestaan bij de gratie van mooie jonge dode vrouwen die door een seksueel geweldsdelict om het leven zijn gekomen, omdat hier het drama van één meisje deels symbool staat voor de geschiedenis van een verwaarloosd volk.
Althans, dat was waarschijnlijk de opzet, maar na zes afleveringen wist ik het nog steeds niet: gaat deze podcast nu over de tragiek van een ongeleefd leven, met als uitgangspunt de veerkracht van een verscheurde gemeenschap, met één uitgelichte familie als rode draad, en de dood van hun jongste kind in het bijzonder? Of is dit toch weer een De Manier Waarop Ze Stierf Zal Je Schokken En Verbazen? De makers claimen dat dit verhaal allesomvattend is, maar keren vervolgens steeds terug naar reeds bekende details. Ik wil niets spoilen, maar stel je ongeveer de volgende interactie voor in aflevering vijf, zes, wanneer je, zeg maar, wel weet dat ze dood is:
Broer: Ik heb me lang afgevraagd wat er met mijn zusje is gebeurd.
Verteller: En wat IS er met zijn zusje gebeurd? Zijn LIEVE, ONSCHULDIGE zusje?
Broer: Soms denk ik: zouden we op elkaar lijken?
Verteller: Het is niet moeilijk om je voor te stellen DAT ze op elkaar zouden lijken. Alleen zullen we het NOOIT weten. En wat erger is: de BROER zal het nooit weten. Haar ZUSSEN zullen het nooit weten. NIEMAND zal het ooit weten. Want Cleo… GING DOOD… slechts DERTIEN JAAR OUD.
Voor de duidelijkheid: deze interactie vond nooit plaats; dit is slechts hoe ik me de podcast nu herinner. Misschien had ik me over die vertelstijl heen moeten zetten. Misschien had ik beter tussen de smeuïgheid door moeten luisteren. Misschien is het puur smaak. Maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat deze podcast, ondanks alle goede bedoelingen, ironisch genoeg in alle vallen lijkt te trappen van het missing white woman syndrome. De makers richtten hun microfoon op de amper-gehoorde verhalen van de Cree, maar werden uiteindelijk toch net iets te verliefd op het geluid van hun eigen stem.
“Where is Cleo? Taken by child welfare workers in the 1970’s and adopted in the U.S., the young Cree girl’s family believes she was raped and murdered while hitchhiking back home to Saskatchewan. CBC news investigative reporter Connie Walker joins the search to find out what really happened to Cleo.”