Nederlandstalige podcast, 1 seizoen, 8 afleveringen, ongeveer 30 minuten per aflevering.
Op 5 februari gaat de politie het huis binnen van Hans van de Ven (69), na een telefoontje van een goede vriendin van Hans. Zij heeft gehoord dat een voortvluchtige vrouw zich schuilhoudt in Hans’ huis en ze maakt zich zorgen, want ze heeft al een week niets meer van haar vriend gehoord. Als de politie aanbelt, zien ze een vrouw via de achtertuin vluchten. Hans treffen ze boven in bad aan, dood.
Ondanks dat de omstandigheden van zijn dood, op z’n zachtst gezegd, schimmig zijn, stelt het Openbaar Ministerie geen strafrechtelijk onderzoek in. De schouwarts concludeert binnen enkele seconden dat Hans een natuurlijke dood is gestorven. En dan heb je “geen zaak”, zoals oud-rechercheur Klaas gefrustreerd zegt.
Hans was een oud-medewerker van de geheime dienst MIVD. Waarom hield hij een voortvluchtige vrouw in huis verborgen? Waar komen al die stichtingen, bedrijfjes en octrooien op zijn naam vandaan, en, nog vreemder: waarom wilde hij daar daags voor zijn dood ineens vanaf? Wanneer is Hans eigenlijk overleden? En waarom is de politie zo laconiek hierover?
Misdaadverslaggever Koen Voskuil bijt zich erin vast met nabestaanden en betrokkenen en wat volgt is… van alles. Spannend, omdat Voskuil steeds verder komt in zijn onderzoek en het lichaam (lichte spoiler) op een gegeven moment zelfs wordt opgegraven. Ongelooflijk, soms letterlijk; zeker als het gaat over mannen in wegrestaurants met uitgeknipte kijkgaten in kranten. Woedend makend, vanwege de rol van dat mens dat Hans hielp. En treurig, omdat je via de nabestaanden een heel mooi beeld krijgt van een man die omringd wordt door lieve vrienden maar die steeds maar wordt aangetrokken door de foute.
Maar ook heel juicy. Dit soort dingen gebeurt dus niet alleen in films. Dit soort mensen bestaat dus echt. Sommige recensies noemden het verhaal van Hans over the top. De werkelijkheid is echter altijd vele malen vreemder dan fictie. Zoveel is in elk geval wel duidelijk.